బాగా తెలిసిన కథతో సినిమా చేయడం చాలా పెద్ద రిస్క్. అందులో కొత్తగా చెప్పడానికి ఏమీ ఉండదు. ఉన్న కథనే అటు తిప్పి, ఇటు తిప్పి ఏదో మ్యాజిక్ చేయాలి. ఏమాత్రం తేడా జరిగిన అసలుకే మోసం వస్తుంది. ఇప్పుడు రాబిన్ హుడ్ మాదిరి.
ప్రతీకాత్మక చిత్రం
బాగా తెలిసిన కథతో సినిమా చేయడం చాలా పెద్ద రిస్క్. అందులో కొత్తగా చెప్పడానికి ఏమీ ఉండదు. ఉన్న కథనే అటు తిప్పి, ఇటు తిప్పి ఏదో మ్యాజిక్ చేయాలి. ఏమాత్రం తేడా జరిగిన అసలుకే మోసం వస్తుంది. ఇప్పుడు రాబిన్ హుడ్ మాదిరి. టైటిల్ కార్డ్ పడినప్పుడే ఎండ్ కార్డ్ ఏమవుతుందో చెప్పేంత రొటీన్ కథ ఇది. తెలిసే రిస్క్ తీసుకున్నాడు వెంకీ కుడుముల. కానీ సక్సెస్ కాలేకపోయాడు. ఛలో, భీష్మల్లో కథ కంటే ఎక్కువగా కామెడీని నమ్మిన వెంకీ రాబిన్ హుడ్లో మాత్రం ఆ మ్యాజిక్ చేయలేకపోయాడు. ఏదో అక్కడక్కడా వెన్నెల కిషోర్, రాజేంద్ర ప్రసాద్ చమక్కులు తప్పిస్తే, సినిమాలో కడుపులు చెక్కలయ్యే కామెడీ సీన్స్ అయితే లేవు. నితిన్, శ్రీలీల ట్రాక్ కూడా రొటీన్గా అనిపిస్తుంది. ఉన్నంతలో రాజేంద్ర ప్రసాద్ ట్రాక్ కాస్త బెటర్ అనిపిస్తుంది. ఫస్టాఫ్ ఏదో సోసోగా నడిపించినా.. సెకండాఫ్ మాత్రం అక్కడే ఉండిపోయింది.
కథ లేదు.. కామెడీ వర్కవుట్ అవ్వలేదు.. అందుకే రాబిన్ హుడ్కు ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. వెంకీ కుడుముల స్ట్రెంత్ కామెడీ ఈసారి ఆ బలమే మిస్ అయింది. చివర్లో డేవిడ్ వార్నర్ ఎంట్రీ కూడా ఏమంత గొప్పగా అనిపించలేదు. నితిన్ తన వరకు బాగా చేసాడు. ఎప్పట్లాగే ఎనర్జీతో కనిపించాడు. శ్రీలీల పర్లేదు పాటలకు పరిమితమైపోయింది. వెన్నెల కిషోర్, రాజేంద్ర ప్రసాద్ కామెడీ బాగానే అనిపిస్తుంది.
ఓవరాల్గా రాబిన్ హుడ్ వెరీ వెరీ రొటీన్ దొంగ.
సమీక్షకుడు: ప్రవీణ్ కుమార్, సీనియర్ ఫిల్మ్ జర్నలిస్టు